Een kus voor papa

Tussen stapels houten pallets en drukke vorkheftrucks haast Noor zich naar haar vader, aan de overkant van het zagerijterrein in Amman. Omar wacht op zijn zesjarige dochter voor het kantoor van de voormalige opzichter – net als elke doordeweekse dag. Om 13.00 uur komt ze thuis uit de kleuterschool. Met een laatste grote sprong springt ze in haar vaders armen. Noor is Omar's trots en vreugde. Hij doet alles voor haar toekomst en voor de veiligheid van zijn gezin. Hij heeft meer dan zes jaar van armoede en afhankelijkheid in Jordanië achter de rug.

In het kleine gebouwtje wat vroeger het kantoor van de opzichter was, wacht zijn vrouw Haya met hun negen maanden oude dochter Shahed in haar armen. Omar kijkt met een mengeling van vertrouwen en bezorgdheid naar Shahed. Zij kwam dankzij de hulp van Medair gezond ter wereld in Amman, maar ze is nu niet gezond. "Haya heeft diabetes en heeft insuline-injecties nodig", vertelt Razan, de medische hulpverlener van Medair. Tijdens de eerste zwangerschap van Noor kreeg het gezin hulp van de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties (UNHCR). Nadat het programma voor kraamzorg werd stopgezet, nam Medair de zorg voor het gezin over. "Tijdens de zwangerschap van Shahed kreeg mijn vrouw een hoge bloeddruk, en daar heeft ze nog steeds last van," voegt Omar toe. Hiervoor heeft ze ook medicijnen nodig. "Ik kan mij die niet zelf veroorloven," zegt de 41-jarige.

Net als het gezin van Omar hebben duizenden vluchtelingen een toevluchtsoord gevonden in Jordanië. Vluchtelingen uit Jemen, Irak en Soedan mogen niet legaal werken. Maar ook Omar’s gezin, dat in 2018 uit Jemen naar Jordanië vluchtte om het geweld daar te ontvluchten, moet een manier vinden om te overleven. Omar probeert de eindjes aan elkaar te knopen met ongeschoold werk, zoals zware dozen slepen in de supermarkt om de hoek en goederen lossen van vrachtwagens, ondanks zijn ernstige knie- en rugpijn. Hij verdient 130 Jordaanse dinar per maand, wat niet eens genoeg is om de medicatie voor zijn vrouw te betalen. “De baas van de supermarkt is aardig en begrijpt onze situatie,” zegt hij. Vaak heeft hij geld geleend van vrienden om rond te komen, maar het lukt hem niet om het terug te betalen.

Omar zit op de enige stoel in de kamer die al twee jaar het nieuwe huis van het gezin is. Zijn blik is afwezig, terwijl hij naar de vloer kijkt. Het is moeilijk voor hem dat hij niet in staat is om voor zijn gezin te zorgen. “Hoe moeten we rondkomen?” vraagt Omar wanhopig. Zijn stem trilt. “Ik moet huur betalen voor dit kleine kamertje, eten kopen, medicijnen, en ook nog elektriciteit en water. Hoe moet dat ooit lukken?” vraagt hij opnieuw. Het kost 450 dinar per jaar om schoolgeld te betalen zodat zijn dochter Noor naar een kleuterschool kan gaan.

Omar doet er alles aan om ervoor te zorgendat zijn dochter Noor een goede opleiding krijgt. De financiële neerwaartsespiral waarin hij zit, wil hij doorbreken. Maar het lijkt onmogelijk. Hoe langhet gezin dit kan volhouden is onzeker. De angst om het huis en hoop dat zehebben te verliezen is steeds bij ze. Een terugkeer naar hun thuisland, waar Omar'szieke moeder is, is uitgesloten. Het geweld in Jemen duurt nu al negen jaar enhet einde is nog niet in zicht. Miljoenen mensen zijn nog steeds op de vluchten proberen te overleven.

Medair helpt in deze moeilijke situatie. Met het beperkte geld dat beschikbaar is (van donateurs en van de Europese Unie) geven we medische zorg rond zwangerschap en geboorte en geven we geld voor de meest nodige medische noodhulp aan vluchtelingen en kwetsbare Jordaanse gezinnen. De nadruk ligt op de zorg voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven. Helaas zijn onze middelen beperkt. We kunnen daarom alleen de meest kwetsbare mensen helpen. Dat onderzoeken we altijd voordat iemand hulp ontvangt. Voor het gezin van Omar was het snel duidelijk: zij voldeden aan alle criteria om snel en gratis hulp te krijgen. Razan, medisch hulpverlener van Medair, en haar collega’s bezochten het gezin regelmatig.

‍

‍

Terwijl Omar het aangrijpende verhaal van hun vlucht vertelt, speelt Razan met dochter Noor op het tapijt. "Ze is een slimme meid," zegt Razan tegen Omar. De vader glimlacht bij deze woorden. De zorgrimpels op zijn voorhoofd verdwijnen even. "Ja, dat is ze".

‍

Medair zorgt dat noodhulp en medische zorg beschikbaar is voor de meest kwetsbare mensen in Jordanië. Particuliere donateurs en de Europese Unie maken dit werk mogelijk.