Verborgen levens: De stille strijd om te overleven
.webp)
“De afgelopen jaren is alles nog moeilijker geworden. We worstelen meer en kunnen ons minder veroorloven,” zegt Rana (56), een Libanese vrouw.
Voor veel mensen lijkt Libanon een zorgeloze plek: zon, stranden, cafés en een bruisend stadsleven. Maar achter die mooie beelden schuilt een harde werkelijkheid. In stille huiskamers proberen gezinnen te overleven, vaak zonder dat iemand het weet.
In Libanon leven miljoenen mensen, zowel vluchtelingen als inwoners, onder zware omstandigheden. Basisbehoeften zoals voedsel, schoon water, medische zorg en onderdak worden steeds duurder en moeilijker bereikbaar. Tegen het einde van 2024 had de oorlog het land verder uitgeput, waardoor kwetsbare gezinnen bijna niets meer over hadden.
In regio’s zoals Baalbek en Bekaa, waar veel mensen zijn die zijn gevlucht, blijven gezinnen elke dag vechten om rond te komen. De langdurige economische crisis, beschadigde infrastructuur en voortdurende instabiliteit maken het leven nog zwaarder. Na jaren van onzekerheid raken veel mensen uitgeput. Humanitaire steun blijft een belangrijke bron van hoop.
Het verhaal van Rana
Tijdens een veldbezoek ontmoette ik Rana in Serraaine, een dorp in het district Baalbek-Hermel. Ze woont in een eenvoudige woning met twee slaapkamers, samen met haar twee zussen. Haar oudere zus, Zeinab, is bedlegerig en heeft dagelijks medische zorg en medicatie nodig. Rana zelf heeft een psychische aandoening waardoor zij niet kan werken. Hun jongste zus draagt alle financiële lasten, maar haar inkomen is te laag om voor het hele gezin te zorgen.
Rana’s gezin kwam bij Medair in beeld via lokale partners en dorpsleiders. Zij melden gezinnen die dreigen hun huis te verliezen of in een onveilige situatie wonen. Medair bezoekt deze gezinnen, kijkt naar hun woonruimte, inkomen en medische situatie, en bepaalt zo wie het het hardst nodig heeft.
.webp)
Achter gesloten deuren dragen Rana en haar zussen hun zorgen in stilte. De huur, boodschappen, medicatie — alles is te duur geworden. Als zij geen hulp zouden krijgen, zouden ze hun huis kunnen kwijtraken. Medair heeft gelukkig een fonds waarbij mensen financële steun krijgen om hun huur te betalen. Daardoor kunnen zij voorlopig veilig blijven wonen.
“Naar bed gaan met een lege maag is geen keuze”
Rana deelt haar verhaal:
“Ik heb nooit kunnen werken door mijn psychische aandoening. Het doet pijn dat ik niet kan bijdragen. Door de crises in Libanon, COVID-19 en de recente oorlog is alles moeilijker geworden. We kunnen ons steeds minder veroorloven. Mijn gewicht blijft dalen, niet omdat ik wil afvallen, maar omdat ons lichaam geen energie meer heeft. We gaan vaak met honger naar bed. We eten bijna geen eiwitten — alleen wat groenten, fruit en rijst, omdat dat het enige is wat we kunnen betalen.”
Ze maakt zich vooral zorgen om haar zus Zeinab:
“Zij kan niet lopen, nauwelijks praten en heeft medicatie nodig. ’s Nachts word ik wakker van haar gehuil omdat ze pijn heeft. We hebben haar bed bij het balkon gezet zodat ze toch naar buiten kan kijken. Mijn zus en ik doen wat we kunnen, maar het leven is zwaarder dan ooit. De kleine steun die we vroeger kregen, is verdwenen. En een paar maanden geleden dreigden we opnieuw uit huis gezet te worden. We proberen gewoon te overleven.”
.webp)
Wat Medair doet
Met steun van het Lebanon Humanitarian Fund helpt Medair 90 kwetsbare huishoudens in Baalbek-Hermel om uitzetting te voorkomen. Financiële steun om de huur te betalen zorgt ervoor dat gezinnen veilig kunnen blijven wonen tijdens de crisis.
Financiële steun is een effectieve vorm van noodsteun. Het geeft gezinnen de ruimte om zelf keuzes te maken — zoals huur betalen, voedsel kopen of medicatie regelen. Het geeft mensen waardigheid terug en helpt hen stap voor stap stabiliteit op te bouwen.
Deze inhoud werd gemaakt met content verzameld door Medairmedewerkers. De meningen in dit artikel zijn die van Medair en vertegenwoordigen niet noodzakelijk andere organisaties.
.webp)
.webp)
%20(1).webp)